Post by ดร.ภาคิน ธราธรศิริ on Apr 29, 2017 3:54:06 GMT
มีคำถามส่งมาว่า หลายคนพูดว่าถ้าจะประสบความสำเร็จต้องกตัญณูพ่อแม่
แต่หนูกับแม่ไม่รักกันเลย ตอนนี้เกลียดกัน เคยจะปรับความเช้าใจแต่ไม่สำเร็จ ทางแก้ที่ง่ายที่สุดคือแยกกันอยู่
ไม่ใช่เขาไม่รักเราอย่างเดียว เราก็ไม่รักเขา เจอหน้าก็เหม็นแล้ว
ดร.ภาคินตอบว่า ลำดับแรกต้องเข้าใจว่า กตัญญูกตเวที หมายถึง บุคคลผู้รู้คุณและทำตอบแทนผู้อื่น
ข้อเท็จจริงคือ กตัญญูกตเวทีเป็นคุณสมบัติของคนดีเป็นสิ่งที่จริงแท้แน่นอน โต้เถียงไม่ได้ แต่กตัญญูกตเวทีมิได้เป็นคุณสมบัติ "โดยตรง" ของผู้ประสบความสำเร็จ
โลกยุคโบราณถึงปัจจุบันปรากฎให้เห็นมากมาย การทำร้ายทำลาย หักล้าง แทงข้างหลัง ของผู้ใกล้ชิด คนสายเลือดเดียวกันแย่งชิงสมบัติ ราชบัลลังก์ มีปรากฎในโลกทุกยุคทุกสมัย กษัตริย์ใหม่ปราบดาภิเษกทำลายกษัตริย์เกา ซ้ำร้ายลูกฆ่าพ่อแม่เพื่อแย่งสมบัติราชบัลลังก์ก็มีปรากฎ และผลคือ ความสำเร็จในการปกครองก็มีพอๆ กับผู้ที่มีความกตัญญู ความสำเร็จกับการกตัญญูจึงไม่มีความสัมพันธ์กันโดยตรง
แต่การกตัญญูจะส่งผลให้เราสบายใจ ไม่รู้สึกติดค้าง สามารถทำกิจการต่างๆ ด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง คนที่รู้ว่าเราเป็นคนกตัญญู จะมีความไว้เนื้อเชื่อใจเรามากขึ้น อย่างนี้ถือว่าความกตัญญูมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับความสำเร็จใน"ทางอ้อม"
วิธีแก้ของคุณ สิ่งแรกคือ คุณกับแม่นิสัยเหมือนกัน คือมีฐิถิ ไม่ยอมกัน เชื่อตัวเองว่าเป็นฝ่ายถูก คนอยู่ด้วยกันต้องลดราวาศอกลงบ้าง ให้อภัยกัน บางเรื่องไม่ต้องหาคนผิด
ถ้าแม่คุณไม่ยอมเปลี่ยนตัวเอง คุณเปลี่ยนตัวเองคนเดียวก็พอ ไม่ใช่เพื่อยอมแม่ทุกเรื่อง เพียงแต่คิดว่า การโกรธเกลียดแค้นเคืองในใจ ทำให้เรามีความทุกข์ จงเปลี่ยนเพื่อตัวเราเองให้เป็นคนมีความสุขมิใช่เพื่อแม่ แต่เพื่อตัวเราเอง
ในชีวิตจริงคุณอาจเดินหนีแม่ตัวเองได้ แต่คุณหนีสังคมไม่ได้ ถ้าคุณไปเจอคนที่นิสัยแย่กว่าแม่คุณในทุกสังคม คุณจะหนีไปตลอดไม่ได้หรอก
อีกอย่างคือ ในอีกมุมหนึ่ง คุณอาจจะนิสัยแย่จนแม่ของคุณรับไม่ได้ ฉะนั้นจงปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เรามีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขในทุกๆ สถานการณ์และสิ่งแวดล้อมต่างหาก เป็นเป้าหมายสำคัญในชีวิต นอกนั้นเป็นแค่ปรากฎการณ์ที่ผ่านมาและจะผ่านไป
แต่หนูกับแม่ไม่รักกันเลย ตอนนี้เกลียดกัน เคยจะปรับความเช้าใจแต่ไม่สำเร็จ ทางแก้ที่ง่ายที่สุดคือแยกกันอยู่
ไม่ใช่เขาไม่รักเราอย่างเดียว เราก็ไม่รักเขา เจอหน้าก็เหม็นแล้ว
ดร.ภาคินตอบว่า ลำดับแรกต้องเข้าใจว่า กตัญญูกตเวที หมายถึง บุคคลผู้รู้คุณและทำตอบแทนผู้อื่น
ข้อเท็จจริงคือ กตัญญูกตเวทีเป็นคุณสมบัติของคนดีเป็นสิ่งที่จริงแท้แน่นอน โต้เถียงไม่ได้ แต่กตัญญูกตเวทีมิได้เป็นคุณสมบัติ "โดยตรง" ของผู้ประสบความสำเร็จ
โลกยุคโบราณถึงปัจจุบันปรากฎให้เห็นมากมาย การทำร้ายทำลาย หักล้าง แทงข้างหลัง ของผู้ใกล้ชิด คนสายเลือดเดียวกันแย่งชิงสมบัติ ราชบัลลังก์ มีปรากฎในโลกทุกยุคทุกสมัย กษัตริย์ใหม่ปราบดาภิเษกทำลายกษัตริย์เกา ซ้ำร้ายลูกฆ่าพ่อแม่เพื่อแย่งสมบัติราชบัลลังก์ก็มีปรากฎ และผลคือ ความสำเร็จในการปกครองก็มีพอๆ กับผู้ที่มีความกตัญญู ความสำเร็จกับการกตัญญูจึงไม่มีความสัมพันธ์กันโดยตรง
แต่การกตัญญูจะส่งผลให้เราสบายใจ ไม่รู้สึกติดค้าง สามารถทำกิจการต่างๆ ด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง คนที่รู้ว่าเราเป็นคนกตัญญู จะมีความไว้เนื้อเชื่อใจเรามากขึ้น อย่างนี้ถือว่าความกตัญญูมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับความสำเร็จใน"ทางอ้อม"
วิธีแก้ของคุณ สิ่งแรกคือ คุณกับแม่นิสัยเหมือนกัน คือมีฐิถิ ไม่ยอมกัน เชื่อตัวเองว่าเป็นฝ่ายถูก คนอยู่ด้วยกันต้องลดราวาศอกลงบ้าง ให้อภัยกัน บางเรื่องไม่ต้องหาคนผิด
ถ้าแม่คุณไม่ยอมเปลี่ยนตัวเอง คุณเปลี่ยนตัวเองคนเดียวก็พอ ไม่ใช่เพื่อยอมแม่ทุกเรื่อง เพียงแต่คิดว่า การโกรธเกลียดแค้นเคืองในใจ ทำให้เรามีความทุกข์ จงเปลี่ยนเพื่อตัวเราเองให้เป็นคนมีความสุขมิใช่เพื่อแม่ แต่เพื่อตัวเราเอง
ในชีวิตจริงคุณอาจเดินหนีแม่ตัวเองได้ แต่คุณหนีสังคมไม่ได้ ถ้าคุณไปเจอคนที่นิสัยแย่กว่าแม่คุณในทุกสังคม คุณจะหนีไปตลอดไม่ได้หรอก
อีกอย่างคือ ในอีกมุมหนึ่ง คุณอาจจะนิสัยแย่จนแม่ของคุณรับไม่ได้ ฉะนั้นจงปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เรามีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขในทุกๆ สถานการณ์และสิ่งแวดล้อมต่างหาก เป็นเป้าหมายสำคัญในชีวิต นอกนั้นเป็นแค่ปรากฎการณ์ที่ผ่านมาและจะผ่านไป