กังวลใจ ทุกข์ใจมาก

ปัจจุบันผมอายุ 56 ปี น้ำหนัก 66 กก. ย้อนไปเมื่ออายุประมาณ 47 ปี ผมได้ตรวจร่างกายประจำปีตามปกติพบว่ามีความดันที่ 130/93 นำผลมาให้หมอที่ทำงานดู เขาบอกว่าความดันผมค่อนข้างสูงบอกว่าต้องกินยา ผมไม่ทันตั้งตัว จึงรู้สึกตกใจเล็กน้อย จึงถามหมอว่ายังไม่กินไม่ได้หรือครับ? หมอไม่ยอมบอกผมว่าผลวัดค่าออกมาเป็นอย่างนี้ ถ้าหมอไม่จ่ายยาหมอก็จะมีความผิดนะ( น้ำเสียงหมอพูดแบบ Protect ตัวเอง ) ผมก็เลยต้องจำใจยอม( ในใจลึกๆ ผมรู้สึกเสียใจที่ว่าผมพึ่งอายุ 47 ปีเอง ยังแข็งแรง ต้องทานยาความดันแล้วหรือ ใจมันยังรับไม่ได้ ถ้าเป็นอายุมากๆเช่น 60 ปี ผมอาจทำใจได้) พอยาหมดผมไปวัดครั้งต่อไปเพื่อขอยา ก็ได้ผลไม่ต่างจากนี้ จากนั้นทานยาเรื่อยมา ประมาณ 2 ปีกว่าๆ ผลก็ไม่ได้ว่าดีกว่านี้เท่าไร ผมจึงตัดสินใจซื้อเครื่องวัดความดันมาวัดเองที่บ้านอีกทางหนึ่ง และวัดอยู่สม่ำเสมอ พบว่าความดันลดลงโดยเฉลี่ยประมาณ 128/88 แต่พอไปวัดตามสถานที่พยาบาลช่วงหลังจะสูงปี๊ดขึ้นมาเป็น 160/105 ต้องนั่งทำใจวัดอยู่หลายครั้งกว่าครึ่งชั่วโมงจนลดเหลือ 140/93 หมอคนเดิมทำท่าจะเพิ่มยาให้ผมอีก ผมรู้สึกไม่ค่อยดี เลยต่อรองหมอนิดหนึ่งว่าขอลองปริมาณเท่าเดิมไปซักพักก่อน บังเอิญต่อมาเปลี่ยนสถานที่ทำงานเจอหมอผู้หญิงคนใหม่อีกคน ผมก็เล่าอาการแบบนี้ให้ฟัง หมอก็ให้ผมวัดความดันที่บ้านมาให้ดูเป็นระยะๆแทนการวัดในสถานพยาบาล จนครบ 6 เดือน (ตอนนั้นผมอายุประมาณ 51-52ปี ) ได้ผลเฉลี่ย 130/86 หมอจึงสั่งให้ผมหยุดยา วันนั้นผมรู้สึกว่ามันโล่งใจที่สุดและดีมากเป็นที่สุดที่ไม่ต้องกินยาแล้ว กลับมาวัดเองที่บ้านอย่างสม่ำเสมออาทิตย์ละ 3-4 วัน พบว่าได้ค่าประมาณ 130/90 ซึ่งผมคิดว่าเป็นค่าปกติของคนอายุขนาดนี้ ผมไม่เคยสูบบุหรี่ แอลกอฮอล์ทานบ้างเล็กน้อยเมื่อเข้าสังคม ออกกำลังกายสม่ำเสมอครั้งละ 30-40 นาที สัปดาห์ละ 3 วัน ชอบทานอาหารที่มีผัก ผลไม้ ไม่ทานหวาน ไม่ทานเค็ม เลี่ยงอาหารมันๆ แต่ทานอาหารเสริมบ้าง เช่น น้ำมันปลา น้ำมันกระเทียม เห็ดหลินจือ

มาถึงปัญหาและข้อกังวลในใจของผมนะครับ ในตอนนี้ผมไม่ค่อยมีความสุข มีแต่ความกังวลในชีวิตประจำโดยเฉพาะเมื่อคิดว่าเวลาไม่สบายจะต้องไปพบหมอ ความคิดมันล่วงหน้าไปก่อนจะพบหมอที่นัด เช่น นัดหมอทำฟัน คิดไปก่อนจนมีอาการเกรงๆกลัวๆหรือมีความรู้สึกตื่นเต้นมากบ้าง น้อยบ้าง คือในใจรู้สึกเลยว่ามันไม่นิ่ง มันจะคิดว้าวุ่น กับการที่จะต้องถูกวัดความดันที่โรงพยาบาล เวลาไปหาหมอในทุกๆครั้ง พอพยาบาลจับวัดความดันเท่านั้นแหละ อารมณ์ความรู้สึกมันจะไปอยู่กับไอ้เจ้าตัวเครื่องวัดความดันที่มันบีบรัด และคลายตัว แถมมีเสียงกึกกักๆออกมาอีก ในกลางอกผมรู้สึกร้อนไปมา ใจก็พยายามจะคุมให้นิ่งแต่มันทำไม่ได้เลย ผลมันเลยสูงปี๊ดเป็น 160/110 ทุกครั้ง จึงต้องคอยเอาผลการวัดที่บ้านมาแสดงประกอบให้หมอเข้าใจ หมอบางคนเข้าใจได้ก็ดีไป บางคนไม่เข้าใจผมก็กังวลตรงนี้ขึ้นมาอีกมาก พอมาวัดที่บ้านก็ปกติอย่างที่เล่ามา ผมจึงพยายามเลี่ยงที่จะไม่ไปพบหมอหากไม่จำเป็น เวลาไม่สบายก็จะไปซื้อยาทานเอง (ซึ่งผมคิดว่ามันไม่น่าจะถูกต้องเสมอไป) ระยะหลังๆมานี้ตั้งแต่ผมไปหาหมอฟันมาเมื่อ 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีปัญหาซ้อนขึ้นมาอีกคือเริ่มจะไม่กล้ามาวัดกับเครื่องที่บ้านแล้ว คือใจมันไม่นิ่งพอ มันสับสน กล้าๆกลัวๆ พอลองเริ่มวัดเมื่อวานนี้ได้ค่า 145/105 , 150/110 ฯลฯ

ซึ่งมันสูงกับเมื่อก่อนหน้าที่ผมวัดเองที่บ้านเช่นกันโดยสิ้นเชิง ผมกังวลใจมากว่าอาการนี้มันจะลามมาถึงการวัดความดันที่บ้านด้วยแล้วหรือนี่? ผมรู้สึกกังวลใจมาก แถมเครียดนิดๆขึ้นมาเมื่อคิดถึงการวัดความดัน ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีครับ? มันทรมานใจมาก หมดความสุขไปเลยครับชีวิตนี้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยทานอาหาร หรือทำอะไรให้มีความเสี่ยงที่จะทำให้ความดันสูงขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ยกเว้นจิตใจที่มันคิดไปต่างๆนาจนควบคุมไม่ได้ครับ

ต้องขออภัยอาจารย์เป็นอย่างมาก ที่ต้องเล่ามายืดยาวเพราะกลุ้มใจและทุกข์ใจมากจริงๆครับ หวังว่าจะได้รับคำตอบหรือแนวทางช่วยเหลือจากท่านอาจารย์เพื่อจะนำไปสู่การหายจากโรคนี้อย่างถาวรครับ

ขอแสดงความนับถือ

TIK

16/01/2561

ป.ล. ลืมบอกอาจารย์ไปอย่างหนึ่งว่า ก่อนหน้าที่ผมจะถูกหมอจับกินยาความดันในครั้งแรกนั้น ผมเป็นคนชอบวัดความดันมาก เวลาผ่านสถานพยาบาลหรือโรงพยาบาลที่ไหน ว่างๆผมก็จะขอให้เขาวัดความดันให้ ก็ได้ค่าปกติ คือเมื่อก่อนนั้นผมไม่ได้คิดหรือรู้สึกอะไร รู้สึกเฉยๆ แต่ตอนนี้พยายามหลบเลี่ยงครับ ทั้งๆที่ไม่อยากเป็นครับ