Post by ดร.ภาคิน ธราธรศิริ on Sept 21, 2015 13:43:57 GMT
ขัดใจพ่อแม่แล้วได้บุญ
เวลาพ่อแม่ให้ทำอะไรแล้วไม่ทำตามจะเป็นลูกอกตัญญู พร้อมคำบอกเล่าว่าพ่อแม่หวังดี แต่ความจริงคือ ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ย่อมมีถูกผิด พ่อแม่ก็เป็นมนุษย์ที่มีถูกผิดเช่นกัน การทำตามพ่อแม่สั่งทุกเรื่องจึงไม่ใช่ทางออกของชีวิตของหลายคน แล้วเราจะหาทางออกเรื่องนี้อย่างไรดี
ให้เราละทิ้งความชอบไม่ชอบออกไป หรือแค่หวังดีโดยไม่รู้จริงว่าอะไรถูกต้องและจริงแท้ เช่น พ่อแม่ให้เรียนนั่นนี่ ทำงานโน่น หรือแต่งงานกับคนนั้นแล้วจะดี จริงๆ ล้วนเป็นการคาดเดา ไม่มีใครมั่นใจหรอกว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร การพิจารณาจึงต้องวางอยู่บนข้อเท็จจริง เหตุผล ตัดความรู้สึกและอารมณ์ของทั้งพ่อแม่และตัวเราออก
เราจึงต้องหาคำตอบจากผู้รู้หลายๆ ด้าน จากผู้ที่พร้อมให้คำตอบที่เป็นกลางได้ ยุคสมัยนี้การหาคำตอบจากคนนิรนามอาจพอช่วยได้ เช่น ถามจากคนจำนวนมากในเว็บไซท์ถึงปัญหาคาใจว่าจะทำตามพ่อแม่ดีหรือไม่ โดยคนถามอย่าบอกว่าอีกฝ่ายเป็นพ่อแม่หรือโดนบังคับ เพราะจะได้คำตอบด้านอารมณ์ความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง และจงถามให้มากเว็บไซท์ เพราะบางที่มีคนบางจำพวกอยู่มาก ทำให้คำตอบที่ได้รับไม่เป็นกลาง
นอกจากนี้อย่าไปสนใจเรื่องบุญคุณ กรรม บาปอกตัญญูหรือเนรคุณ มันเป็นคนละเรื่องกัน เพราะสิ่งที่ถูกยกมากล่าวอ้างล้วนเป็นแค่ความเห็น การคาดเดา อารมณ์และความรู้สึกทั้งสิ้น เพราะในข้อเท็จจริง การขัดใจพ่อแม่ต่างหากถึงได้บุญ เพราะ
1. การทำบุญที่ไม่เต็มใจ ผู้ทำจะได้บาปแทนใช่ไหม ถ้าคุณไม่เต็มใจทำตามที่พ่อแม่บอก เท่ากับคุณกำลังทำบาป ยิ่งคุณทุกข์เศร้ามากยิ่งได้บาปมาก
2. ถึงพ่อแม่ไม่ได้บังคับ แต่ขอร้อง กดดัน อ้อนวอน เซ้าซี้ ย่อมถือเป็นการบังคับ เพราะทำให้คุณตกในสภาพจิตที่กดดัน จำต้องยอมทำตาม ฉะนั้น คนที่บังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ ย่อมเป็นการทำบาปกับคนนั้น
3. การที่พ่อแม่ทุรนทุรายเสียใจกับการขัดขืนของคุณ ความทุกข์นั้นไมไ่ด้เกิดจากคุณ แต่เกิดจากพ่อแม่เองจากการไม่มีหิริโอตัปปะ ขาดพรหมวิหารสี่
4. การขัดใจต่างหาก เป็นการตัดกรรม คือหยุดการทำบาปของพ่อแม่ในการบังคับให้คุณทำในสิ่งที่เขาต้องการ และระงับกรรมทีคุณรับไว้จากการยอมทำตามพ่อแม่ เมื่อการกระทำนี้ระงับกรรมได้ย่อมเป็นการช่วยพ่อแม่ให้สร้างบุญกุศล
5. พุทธเจ้าตอนเสด็จออกบวชก็ทรงหนีพ่อแม่มาเหมือนกัน หนีเมียหนีลูกด้วยซ้ำ แต่เพราะพระองค์มีสติปัญญาสูง เล็งเห็นผลการกระทำของพระองค์เองได้ จึงมุ่งมั่นที่จะฝืนความต้องการของพระราชบิดามารดา และในท้ายที่สุด แสดงความกตัญญูด้วยการเสด็จกลับไปชักชวนทุกคนให้บวช ความรักพ่อแม่ การทำตามคำสั่งหรือการกตัญญูจึงเป็นคนละเรื่องกัน
ปัญหาสำคัญที่สุดคือ พฤติกรรมหรือสาเหตุที่คุณขะดใจพ่อแม่ ใครจะรับรองว่ามีเหตุผล เป็นเรื่องความถูกต้องจริงแท้ ไม่ใช่เรื่องการคาดเดา ความเห็น ความรู้สึกอารมณ์ อยากไม่อยากหรือแค่ชอบไม่ชอบ หรือด้วยความคิดอ่านแบบเด็ก สติปัญญาอันน้อยนิด
ทั้งหมดนี้คุณจะเป็นคนสุดท้ายที่ตัดสิน เพราะชีวิตเป็นของคุณ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ชีวิตคุณอาจล้มเหลวหรือได้ดี มีเงื่อนไขปัจจัยอีกมากมาย มันเป็นไปได้ทั้งนั้นเมื่ออนาคตมาถึง คุณอาจบอกกับตัวเองว่า รู้งี้ทำตามพ่อแม่ก็ดี หรือนี่ไงล่ะ เพราะทำตามพ่อแม่ชีวิตฉันจึงตกต่ำอย่างนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าจะหักหาญน้ำใจพ่อแม่ก็ขอให้นุ่มนวล เพราะทุกการกระทำนั้น เพราะเขาหวังดี มิได้มีเจตนาร้าย หากเพียงแต่เข้าใจและมีมุมมองไม่เหมือนเราเท่านั้น
เวลาพ่อแม่ให้ทำอะไรแล้วไม่ทำตามจะเป็นลูกอกตัญญู พร้อมคำบอกเล่าว่าพ่อแม่หวังดี แต่ความจริงคือ ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ย่อมมีถูกผิด พ่อแม่ก็เป็นมนุษย์ที่มีถูกผิดเช่นกัน การทำตามพ่อแม่สั่งทุกเรื่องจึงไม่ใช่ทางออกของชีวิตของหลายคน แล้วเราจะหาทางออกเรื่องนี้อย่างไรดี
ให้เราละทิ้งความชอบไม่ชอบออกไป หรือแค่หวังดีโดยไม่รู้จริงว่าอะไรถูกต้องและจริงแท้ เช่น พ่อแม่ให้เรียนนั่นนี่ ทำงานโน่น หรือแต่งงานกับคนนั้นแล้วจะดี จริงๆ ล้วนเป็นการคาดเดา ไม่มีใครมั่นใจหรอกว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร การพิจารณาจึงต้องวางอยู่บนข้อเท็จจริง เหตุผล ตัดความรู้สึกและอารมณ์ของทั้งพ่อแม่และตัวเราออก
เราจึงต้องหาคำตอบจากผู้รู้หลายๆ ด้าน จากผู้ที่พร้อมให้คำตอบที่เป็นกลางได้ ยุคสมัยนี้การหาคำตอบจากคนนิรนามอาจพอช่วยได้ เช่น ถามจากคนจำนวนมากในเว็บไซท์ถึงปัญหาคาใจว่าจะทำตามพ่อแม่ดีหรือไม่ โดยคนถามอย่าบอกว่าอีกฝ่ายเป็นพ่อแม่หรือโดนบังคับ เพราะจะได้คำตอบด้านอารมณ์ความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง และจงถามให้มากเว็บไซท์ เพราะบางที่มีคนบางจำพวกอยู่มาก ทำให้คำตอบที่ได้รับไม่เป็นกลาง
นอกจากนี้อย่าไปสนใจเรื่องบุญคุณ กรรม บาปอกตัญญูหรือเนรคุณ มันเป็นคนละเรื่องกัน เพราะสิ่งที่ถูกยกมากล่าวอ้างล้วนเป็นแค่ความเห็น การคาดเดา อารมณ์และความรู้สึกทั้งสิ้น เพราะในข้อเท็จจริง การขัดใจพ่อแม่ต่างหากถึงได้บุญ เพราะ
1. การทำบุญที่ไม่เต็มใจ ผู้ทำจะได้บาปแทนใช่ไหม ถ้าคุณไม่เต็มใจทำตามที่พ่อแม่บอก เท่ากับคุณกำลังทำบาป ยิ่งคุณทุกข์เศร้ามากยิ่งได้บาปมาก
2. ถึงพ่อแม่ไม่ได้บังคับ แต่ขอร้อง กดดัน อ้อนวอน เซ้าซี้ ย่อมถือเป็นการบังคับ เพราะทำให้คุณตกในสภาพจิตที่กดดัน จำต้องยอมทำตาม ฉะนั้น คนที่บังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ ย่อมเป็นการทำบาปกับคนนั้น
3. การที่พ่อแม่ทุรนทุรายเสียใจกับการขัดขืนของคุณ ความทุกข์นั้นไมไ่ด้เกิดจากคุณ แต่เกิดจากพ่อแม่เองจากการไม่มีหิริโอตัปปะ ขาดพรหมวิหารสี่
4. การขัดใจต่างหาก เป็นการตัดกรรม คือหยุดการทำบาปของพ่อแม่ในการบังคับให้คุณทำในสิ่งที่เขาต้องการ และระงับกรรมทีคุณรับไว้จากการยอมทำตามพ่อแม่ เมื่อการกระทำนี้ระงับกรรมได้ย่อมเป็นการช่วยพ่อแม่ให้สร้างบุญกุศล
5. พุทธเจ้าตอนเสด็จออกบวชก็ทรงหนีพ่อแม่มาเหมือนกัน หนีเมียหนีลูกด้วยซ้ำ แต่เพราะพระองค์มีสติปัญญาสูง เล็งเห็นผลการกระทำของพระองค์เองได้ จึงมุ่งมั่นที่จะฝืนความต้องการของพระราชบิดามารดา และในท้ายที่สุด แสดงความกตัญญูด้วยการเสด็จกลับไปชักชวนทุกคนให้บวช ความรักพ่อแม่ การทำตามคำสั่งหรือการกตัญญูจึงเป็นคนละเรื่องกัน
ปัญหาสำคัญที่สุดคือ พฤติกรรมหรือสาเหตุที่คุณขะดใจพ่อแม่ ใครจะรับรองว่ามีเหตุผล เป็นเรื่องความถูกต้องจริงแท้ ไม่ใช่เรื่องการคาดเดา ความเห็น ความรู้สึกอารมณ์ อยากไม่อยากหรือแค่ชอบไม่ชอบ หรือด้วยความคิดอ่านแบบเด็ก สติปัญญาอันน้อยนิด
ทั้งหมดนี้คุณจะเป็นคนสุดท้ายที่ตัดสิน เพราะชีวิตเป็นของคุณ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ชีวิตคุณอาจล้มเหลวหรือได้ดี มีเงื่อนไขปัจจัยอีกมากมาย มันเป็นไปได้ทั้งนั้นเมื่ออนาคตมาถึง คุณอาจบอกกับตัวเองว่า รู้งี้ทำตามพ่อแม่ก็ดี หรือนี่ไงล่ะ เพราะทำตามพ่อแม่ชีวิตฉันจึงตกต่ำอย่างนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าจะหักหาญน้ำใจพ่อแม่ก็ขอให้นุ่มนวล เพราะทุกการกระทำนั้น เพราะเขาหวังดี มิได้มีเจตนาร้าย หากเพียงแต่เข้าใจและมีมุมมองไม่เหมือนเราเท่านั้น