Post by fahsai on Jan 27, 2016 3:43:28 GMT
ดิฉันเป็น social phobia มา7ปีแล้วค่ะประมาณ คิดว่านะคะ
คือ อาการเกิดจากช่วงม6
ตอนนั้นหนูเป็นเด็ก รร หญิงล้วนค่ะ
อยู่ๆ ก็อยากออกไปเรียนกวดวิชาที่สถาบันกวดวิชาแห่งหนึ่ง ทั้งที่ไม่เคยออกไปเรียนกวดวิชาข้างนอกมาก่อน อาจมีบ้างนานๆทีที่ออกไปเรียนกับครูในโรงเรียนกับเพื่อนๆในโรงเรียน แต่ก็ไปด้วยกันกับเพื่อนหลังเลิกเรียน ก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
ทีนี้ พอไปเรียนที่สถาบันกวดวิชาแห่งนี้ วันแรกพี่สาวไปส่งถึง รร
แต่พอส่งเราลงทะเบียนเรียน พี่ก็กลับบ้านค่ะ
หนูรอนั่งเรียน ระหว่างนั้นก็หันไปปะทะหน้ากับเด็กผู้หญิงคนอื่นที่มาสบตากันพอดี เขาหัวเราะ ชี้หน้า นินทากับเพื่อนสาวเขาข้างๆ ตอนนั้นรู้สึกแย่ แต่ก็ไม่อะไร แค่เฟลที่เรามาคนเดียวเรายิ้มให้ คิดว่าเราอาจได้เพื่อนใหม่
พอเข้าไปเรียน ต้องไปนั่งข้างเด็กผู้ชายสองคน คนขวาไม่อะไรกับเราค่ะ แต่คนซ้ายทำตัวแปลกๆ ตอนแรกแกว่งขาตลอดเวลาเรียน เวลาเราก้มหน้าเขียนหนังสือเราก็เห็น ตอนแรกก็แค่รำคาญค่ะ คิดว่าคงเป็นนิสัยเค้า จนกระทั่งเค้าเอียงหน้ามาชิดมาเหลือบมองเรา ตอนนั้นตกใจค่ะ มีก้มมองแบบลอดหว่างแขนระหว่างชายเสื้อบ้าง รู้สึกอึดอัดมากตอนนั้น แต่ไม่กล้าพูดเพราะไม่รู้จักและกลัวมีเรื่อง พอเราเดินผ่านเขามักจะก้มหน้าตลอด ไปเรียนตั้ง10กว่าครั้งหนูไม่เคยเห็นหน้าเขาเลย และชอบแกว่งเท้าจนวันนึงเราทนไม่ไหวเพราะแกว่งสูงมาก และชอบเอียงหน้ามาแนบและแอบมองบ่อยๆ จากคนมีสมาธิเลยไม่มี ก็วันนั้นกระทืบเท้าแล้วเดินออกไปและไม่มาเรียนอีกเลยค่ะ แถมข้างนอกเจอสายตาคนมองแม่ค้ืมอง ตกรถเมล์ไม่มีใครลงมาช่วย(ไม่เคยขึ้นรถเมล์ปกติเดินไป รร) เดินคนเดียวตลอด ไปคนเดียว(พี่สาวไม่มาส่งแล้ว
) ตอนนั่งรถเมล์กลับวันนึงพอรถเบรกเราจับราวไม่อยู่ล้มไปกระแทกเด็กชาย3คน เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ยิ้มขำปกติ(เหมือนเด็ก) แต่ก็ขอโทษเขา แต่พอมองหน้าเด็กผู้ชาย3คนนั้นที่ล้มไปกองกับพื้นด้วยกันแล้วลุกขึ้นมา เขาทำตาไม่พอใจมาก แต่ก็ไม่ว่าอะไร
หลังจากนั้นไปเรียน รร หญิงล้วนตามปกติ ก็คิดว่าช่างมัน ปล่อยผ่าน ไม่ต้องไปเจอคนโรคจิตนั่นข้างนอกอีกแล้ว แต่...หนูกลับมีอาการคล้ายเขาบางอย่าง คือแอบมองเหลือบไปมองคนอื่นโดยไม่ตั้งใจตอนถ่ายรูป ตอนนี้มีอาการเหมือนเท้าจะไปเหยียบหรือทำร้ายใครด้วย ฝืนเรียนมหาลัยและตอนนี้ทำงาน โดยมีเพื่อนไม่มาก มีอาการหวาดระแวง คนใกล้ชิดหลายคนไม่เข้าใจทั้งที่ทำงาน เพื่อนมัธยมว่าเราเป็นอะไร
หนูอยากเข้ารับการรักษาค่ะ ขอเบอร์หรือสถานที่ด้วยค่ะ รบกวนด้วยค่ะ แล้วเบื้องต้นหนูควรทำอย่างไรบ้างคะ หนูจะไม่ค่อยกล้าสบตาคน แล้วก็เวลาได้ยินเสียงอะไรที่ไม่ดีจะรู้สึกแย่ค่ะืเช่นคำวิจารณ์ นินทา ด่า ละอื่นๆ ขอบคุณค่ะ
คือ อาการเกิดจากช่วงม6
ตอนนั้นหนูเป็นเด็ก รร หญิงล้วนค่ะ
อยู่ๆ ก็อยากออกไปเรียนกวดวิชาที่สถาบันกวดวิชาแห่งหนึ่ง ทั้งที่ไม่เคยออกไปเรียนกวดวิชาข้างนอกมาก่อน อาจมีบ้างนานๆทีที่ออกไปเรียนกับครูในโรงเรียนกับเพื่อนๆในโรงเรียน แต่ก็ไปด้วยกันกับเพื่อนหลังเลิกเรียน ก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
ทีนี้ พอไปเรียนที่สถาบันกวดวิชาแห่งนี้ วันแรกพี่สาวไปส่งถึง รร
แต่พอส่งเราลงทะเบียนเรียน พี่ก็กลับบ้านค่ะ
หนูรอนั่งเรียน ระหว่างนั้นก็หันไปปะทะหน้ากับเด็กผู้หญิงคนอื่นที่มาสบตากันพอดี เขาหัวเราะ ชี้หน้า นินทากับเพื่อนสาวเขาข้างๆ ตอนนั้นรู้สึกแย่ แต่ก็ไม่อะไร แค่เฟลที่เรามาคนเดียวเรายิ้มให้ คิดว่าเราอาจได้เพื่อนใหม่
พอเข้าไปเรียน ต้องไปนั่งข้างเด็กผู้ชายสองคน คนขวาไม่อะไรกับเราค่ะ แต่คนซ้ายทำตัวแปลกๆ ตอนแรกแกว่งขาตลอดเวลาเรียน เวลาเราก้มหน้าเขียนหนังสือเราก็เห็น ตอนแรกก็แค่รำคาญค่ะ คิดว่าคงเป็นนิสัยเค้า จนกระทั่งเค้าเอียงหน้ามาชิดมาเหลือบมองเรา ตอนนั้นตกใจค่ะ มีก้มมองแบบลอดหว่างแขนระหว่างชายเสื้อบ้าง รู้สึกอึดอัดมากตอนนั้น แต่ไม่กล้าพูดเพราะไม่รู้จักและกลัวมีเรื่อง พอเราเดินผ่านเขามักจะก้มหน้าตลอด ไปเรียนตั้ง10กว่าครั้งหนูไม่เคยเห็นหน้าเขาเลย และชอบแกว่งเท้าจนวันนึงเราทนไม่ไหวเพราะแกว่งสูงมาก และชอบเอียงหน้ามาแนบและแอบมองบ่อยๆ จากคนมีสมาธิเลยไม่มี ก็วันนั้นกระทืบเท้าแล้วเดินออกไปและไม่มาเรียนอีกเลยค่ะ แถมข้างนอกเจอสายตาคนมองแม่ค้ืมอง ตกรถเมล์ไม่มีใครลงมาช่วย(ไม่เคยขึ้นรถเมล์ปกติเดินไป รร) เดินคนเดียวตลอด ไปคนเดียว(พี่สาวไม่มาส่งแล้ว
) ตอนนั่งรถเมล์กลับวันนึงพอรถเบรกเราจับราวไม่อยู่ล้มไปกระแทกเด็กชาย3คน เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ยิ้มขำปกติ(เหมือนเด็ก) แต่ก็ขอโทษเขา แต่พอมองหน้าเด็กผู้ชาย3คนนั้นที่ล้มไปกองกับพื้นด้วยกันแล้วลุกขึ้นมา เขาทำตาไม่พอใจมาก แต่ก็ไม่ว่าอะไร
หลังจากนั้นไปเรียน รร หญิงล้วนตามปกติ ก็คิดว่าช่างมัน ปล่อยผ่าน ไม่ต้องไปเจอคนโรคจิตนั่นข้างนอกอีกแล้ว แต่...หนูกลับมีอาการคล้ายเขาบางอย่าง คือแอบมองเหลือบไปมองคนอื่นโดยไม่ตั้งใจตอนถ่ายรูป ตอนนี้มีอาการเหมือนเท้าจะไปเหยียบหรือทำร้ายใครด้วย ฝืนเรียนมหาลัยและตอนนี้ทำงาน โดยมีเพื่อนไม่มาก มีอาการหวาดระแวง คนใกล้ชิดหลายคนไม่เข้าใจทั้งที่ทำงาน เพื่อนมัธยมว่าเราเป็นอะไร
หนูอยากเข้ารับการรักษาค่ะ ขอเบอร์หรือสถานที่ด้วยค่ะ รบกวนด้วยค่ะ แล้วเบื้องต้นหนูควรทำอย่างไรบ้างคะ หนูจะไม่ค่อยกล้าสบตาคน แล้วก็เวลาได้ยินเสียงอะไรที่ไม่ดีจะรู้สึกแย่ค่ะืเช่นคำวิจารณ์ นินทา ด่า ละอื่นๆ ขอบคุณค่ะ