รู้สึกเสียใจมากค่ะ

อยากเป็นคนดีไม่ยากขี้หงุดหงิดง่าย ใจร้อน ขี้น้อนใจ อยากให้คนรอบข้างมีความสุข ยิ่งตอนนี้เหลือเวลาไม่มากแล้ว แต่ยังสะสางนิสัยเสียนี้ไม่ได้เลย ตายไปคงมีที่ไปไม่สวยแน่ ตอนผ่าตัดเคยคิดว่าหากหลับไปไม่ตื้นคงดี แต่มันก็ดันตื่นขึ้นมา การมีชีวิตอยู่มันไม่มีอะไรดีเลย มีแต่แย่ลงๆ มองดูแล้วสร้างกุศลหรืออกุศลมากกว่ากัน เหนื่อยใจ เสียใจที่ไม่สามารถทำให้คนที่ปรารถนาดีกับเรามีความสุขได้ ตอนนี้ท่านคงเอื่อมระอากันนิสัยเสียของเราเต็มที บอกก็แล้วเตือนก็แล้วมันยังเลวเหมือนเดิม