เมื่อเรามีเรื่องเสียใจในระหว่างบำบัด

สวัสดีคับ อาจาร ภาคิน ผมมีเรื่องอึดอัดใจอ่ะคับ เมื่อเร็วๆนี้ผมไปสกดจิตรบำบัดที่ชมรมอาจารมา1คั้ง แต่ใจจิงผมอยากรักษาให้หายเร็วๆโดยการเข้าครอส5คั้ง แต่ผมยังไม่พร้อมเรื่องค่าใช้จ่าย ทางบ้านก็ไม่เข้าใจผมว่าผมเปนโรคอะไรเค้าได้แต่บอกตอกย้ำซ้ําเติมกันว่าอย่าไปกลัวคนกลัวสังคมมันอยู่ที่ใจผมเคยออกไปสู้ชีวิตกับโรคกลัวสังคมนี้หลายคั้งแต่ก็อยู่ร่วมกับสังคมโลกภายนอกใหม่ไม่ได้นาน ที่อยู่ได้นานก็ต้องฝืนใจตัวเองหรอกตัวเองหรอกคนอื่นว่าผมเปนคนปกติส่วนมากผมต้องทำเปนเก่งทำมาดเปน


นักเลงอันธพานเพื่อให้คนอื่นเกรงกลัวจะได้ไม่เห็นว่าผมเปนโรคกลัวสังคม ผมเก็บความกลัวไว้ในใจลึกๆไม่ไห้ไครรู้สุดท้ายก็ต้องลาออกเพาะอยู่ร่วมกับคนอื่นแปลกหน้าไม่ได้นานเพาะเราไม่เปนธรรมชาติเราต้องเกร็งเหนื่อย ครอบครัวเค้าไม่เข้าใจผมทั้งๆที่ผมยอมกัดฟันสู้ช่วยธุรกิจร้านอาหารที่บ้านแม้จะมีคู่แข่งมาเปิดร้านสู้หลายร้านก็ตาม ในเวลานั้นผมถูกปิดกั้นจากสังคมและรู้สึกด้อยอยู่บ่อยคั้ง ผมตกอยู่ในสภาว่ะกดดันจากครอบครัวแระญาติพี่น้องรวมทั้งเพื่อนต่างมองผมในแง่ไม่ดีมองผมว่าผมเปนคนไม่


เอาไหนหนักไม่เอาเบาไม่สู้โตแรวแต่เกาะแม่กินไม่ยอมไปทำงานไม่ยอมเรียนหนังสือแต่ไม่มีไครู้แระเข้าใจว่าผมเปนโรคอะไร มีอยู่วันนึงผมได้คุยกับผู้หญิงคนนึงในแชทอินเตอเน็ตแระได้คบกันมาเปนเวลาถึงตอนนี้ก็เกือบจะ2ปีแรวในระหว่างที่คบกับแฟนก็ไม่ค่อยได้จะไปพบปะพูดคุยประจันหน้ากับเพื่อนผมสักเท่าไหร่แค่ตัวผมเองก็จะไม่ไหวไปประจันหน้าคุยกับเพื่อนได้สักเท่าไหร่ผมต้องฝืนตัวเองเพื่อเข้าสังคมหลายคั้งที่ผมจะมาหาเพื่อนเพาะผมอึดอัดอยู่คนเดียวแต่มาแรวเห็นเพื่อนอยู่หลายคน ผมก็ต้อง


หลบไปที่อื่นจะรู้สึกสบายใจมากกว่า เพาะผมเปนโรคกลัวสังคมแต่ก็มีไปหาเพื่อนของฝ่ายแฟนบ้างตัวผมก็ไปด้วยแต่ต้องข่มใจตัวเองฝืนใจตัวเองส่วนมากผมกับแฟนจะอยู่แต่ในห้องไม่ค่อยได้ออกไปไหนเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ไม่ได้อยู่ทั้งวันแฟนผมก็ไม่เข้าใจว่าผมเปนโรคกลัวสังคม มีวันนึงผมกับแฟนมีนัดไปเท่วผับกันกับเพื่อนผมที่รู้จักกันมาตั้งแต่วัยเด็กแฟนผมกับเพื่อนผมได้รู้จักกันแต่ผมเห็นท่าทีของแฟนผมเหมือนจะถูกใจเพื่อนผมตอนนั้นผมก็รู้สึกไม่ดีแต่ก็เก็บไว้ในใจเวลาผ่านมาระยะนึงผมรู้สึกมากขึันว่า


แฟนผมกับเพื่อนผมนั้นแอบคบหาคุยกันลับหลังผมแต่ผมก็ได้แต่รู้สึกไม่มีหลักฐานชัดเจนว่าเค้าแอบคุยลับหลังผมกันเวลานั้นผมเครียดแระทุกข์ใจกังวนใจไม่เปนอันทำงานทำการจ้องจับผิดกับแฟนแระเพื่อนตลอดเวลาเพื่อนของเพื่อนผมก็น่าจะรู้เรื่องแต่ก็เหมือนช่วยกันปิดบังผมกลัวผมรู้แรวผมจะทำความรุนแรง หรือฆ่าตัวตายผมเคยถามเพื่อนผมคนนั้นว่าได้คุยคบกับแฟนผมหรือป่าวประมาน3-4คั้งจนเพื่ิอนผมจะชกต่อยกับผมจนถึงเวลานี้ผมก็ยังคาใจกังวนใจเรื่องนี้อยู่ผมทะเลาะกับแฟนแรงเรื่องนี้แทบทุก


วันจนมาถึงเวลานี้ผมได้เข้ารับการสกดจิตจากอาจารก็ทำไห้ผมรู้สึกลืมรู้สึกดีขึ้นมาได้
"ผมจะทำยังไงดีคับอาจารตอนนี้โรคกลัวสังคมส่งผลร้ายแรงเสื่อมเสียหลายด้านกับชีวิตผม ทั้งด้านเพื่อน ทั้งด้านแฟนทั้งด้านสังคม เรื่องงานเรื่องเรียนดูเหมือนจะยากสำหรับผมไปหมดตอนนี้ผมรู้สึกอ้างว้างไม่มีเพื่อนโดดเดี่ยวในเฟสบุ๊กโพสไรไปก็แทบจะไม่มีคอมเม้นเรย ตอนนี้ผมทำได้แค่รอเวลาให้เงินเดือนออก งานที่ทำก็ไม่รู้ว่าเค้า


จะจ้างผมอิกกี่เดือนตอนนี้ผมก็พยายามเปลี่ยนตัวเองด้วยการฟังcdของอาจารอยู่ ณ ตอนนี้มันคงเป็นสิ่งเดียวที่หวังทำไห้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้นมาได้ทำงานที่ดีกว่าเดิมได้มีเพื่อนใหม่ได้มีแฟนใหม่ที่ดีกว่าเดิมได้ อาจารมีวิธีไหนให้ผมแก้ไขแระปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นอีกมากกว่านี้มั้ยคับ ผมต้องทำใจยังไงดี